طبیعت ، آفریده خداست

جلوه اش ، آیات اوست

بهره اش از آن اوست

پس چرا در محضرش عصیان کنیم؟

بی نیاز از او چرا طغیان کنیم؟

بر خود و امثال خود ، دائم ، جفا

تا زمان اندکی لذت بریم

فطرت خود را به قربانگاه شهوت برده ایم

عزت خود را فدای لذت کرده ایم

عاقبت هم در پی ثروت ، فدا

جان خود هم آبرو هم می دهیم

ای خدای مهربان دستم بگیر

چون که می گردم در این دنیا اسیر