از نیازهای جدی بشر

عشق و پرستش است

عشق همان دلبستن

و پرستش همین دل سپردن است

این نیاز از ابتدای دوران کودکی احساس می شود

و در دوره جوانی به اوج خود می رسد

زمانی که جنسیت و حس نیاز به جنس مخالف نیز مزید بر علت می شود

حال باید دید

آیا انسان براساس فطرت خود می تواند معبود خود را بشناسد؟

آیا عشق حقیقی به آفریدگار و پروردگار در درون آدمی ، کشف می شود؟

آیا بشر به راز خلقت خود که همان بندگی عاشقانه است ، پی خواهد برد؟

پاسخ به این پرسش ها ، رستگاری دنیا و آخرت را به دنبال خواهد داشت