اراده زمانی ضعیف می شود
که باور درستی در کار نباشد
آنگاه هوس ، زمام امور را در دست می گیرد
و دل به جای عقل و خرد ، تصمیم می گیرد
اما اگر اعتقاد به خدای متعال ، راسخ و پایدار گردید
و باورمان شد که او ما را آفرید و پرورید
و تنها اوست که بهترین وکیل ، بهترین رئیس و بهترین یار و یاور است
پس او برای ما بس است
و آنگاه تنها او را می پرستیم و تنها از او کمک می خواهیم
در این حال ، حالتی از آرامش و آسایش خاطر در ما ایجاد می شود
که نفی کننده هرگونه استرس و افسردگی است
" لا خوف علیهم و لا هم یحزنون "
در این هنگام اراده ما آنچنان تقویت می شود که چون کوه ، استوارمان می سازد
و هرگز بادهای ناملایم زندگی ، کوچکترین تزلزلی دراراده ما ایجاد نخواهند کرد
اراده انسان چگونه اداره می شود؟
آیا هوس می تواند عاملی برای تحریک اراده باشد؟
آیا ارضای غریزه در حرکت اراده موثر است؟
آیا خواست دیگران در تقویت یا تضعیف اراده ، نقش دارد؟
جایگاه ایمان در شکل گیری اراده چیست؟
باید قبل از هر پاسخ بپذیریم که انگیزه در تحقق اراده نقشی بی بدیل دارد
زیرا این نیت و انگیزه است که ما را به انجام یا ترک کاری سوق می دهد
پس مدیریت اراده با جایگاهی است که انگیزه آدمی را هدایت می کند
خرد یا عقل ، مرکز اداره ادراک و احساس و جایی برای شکل گیری انگیزه و نیت می باشد
البته گاهی خرد و عقل دستخوش هیجاناتی می شود که نمی تواند در اداره اراده ، درست عمل نماید
در این هنگام هوس ، عاملی برای تحریک اراده خواهد شد
و انسان مانند حیوان صرفا برای ارضای غریزه ، اراده خواهد کرد
و دیگران می توانند در تقویت یا تضعیف اراده ، اقدام نمایند
در این موقعیت حساس تنها ایمان است که می تواند به شکل گیری اراده در مسیر صحیح کمک کند
سلام ای روزهای گرم و تابان
سلام ای روزه داران خوبرویان
سلام ای تشنه لب های گرسنه
سلام ای شب شکن های درخشان
سلام ای میمنت دار حقیقت
سلام ای جنت زیبای جانان
ای خدای مهربان
ای آفریدگار بی همتا
ای پروردگار من
چگونه ترا سپاس گویم که مرا به مهمانی خود دعوت نمودی
آن هم یک ماه
آن هم با شبی به اندازه یک عمر
چگونه قدر قدر را بدانم که زمان نزول قرآن است و حضور فرشتگان و " روح "
خدایا من لیاقت حضور در جمع بندگانت ندارم
مرا در گوشه ای بپذیر که روسیاهان درگاهت به توبه و انابه مشغولند
خدایا آلوده ام و مست به شراب دوستی دنیا
آخرت را از یاد برده ام
و در پی جاذبه های این عالم از این سراب به آن سراب می دوم
پس
مرا در این ضیافت به آب زلال معرفتت سیراب کن
خدایا دلم به تاریکی انس گرفته است
پس
مرا به نور جمالت روشنایی بخش
خدایا من اسیر هوس های تمام ناشدنی خویشتن گشته ام
پس
مرا پناه ده و در این ضیافت ، قدرتی بخش که پس از این ماه نیز بر خویش غلبه یابم
والحمد لله رب العالمین
مهمانی خدای مهربان
نزدیک است
در ماه خدا
قرار است در این ماه ، با او ارتباطی از جنس نور داشته باشم
قرار است هر روز با کلام او انس بگیرم
قرار است جسمم را سبک کنم تا روحم بهتر پرواز کند
قرار است با دعا حرف دلم را بزنم
قرار است از هوس بگذرم
قرار است شیطان ، زندانی شود
قرار است حتی خوابم را عبادت بخوانند
قرار است نفس هایم ، تسبیح شمرده شود
قرار است شب ها را با بیداری ، زنده نگاه دارم
قرار است یاد گرسنگان باشم
برای قرارهایم ، فکر می کنم
ماه خدا نزدیک است
